إنَّ حَدِیثَنا یُحْیِی القُلُوبَ

روی عن الصادق (ع) قال:
«وَ اللَّهِ مَا أَحَبَّ اللَّهَ مَنْ أَحَبَّ الدُّنْیَا وَ وَالَى غَیْرَنَا وَ مَنْ عَرَفَ حَقَّنَا وَ أَحَبَّنَا فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی».[1]
امام صادق (ع) فرمودند: به خداوند سوگند ‌کسی که دنیا و غیر ما اهل بیت را دوست بدارد (غیر ما را به امامت برگزیند)، خداوند را دوست ندارد و هر کس حقّ ما را بشناسد و ما را دوست بدارد، ‌پس به راستی که خداوند تبارک و تعالی را دوست داشته است.

شرح حدیث از حاج آقا مجتبی :

-  نکته اول: امام صادق(علیه السلام) می­خواهند بفرمایند که این را بدانید که هیچ‏گاه این دو دل‏بستگی با هم جمع نمی­شود. یعنی دل‏بستگی به دنیا با دل‏بستگی به خدا با هم جمع نمی‏‎شود. حضرت در ابتدا سوگند هم یاد می‏کند؛ ایشان می­فرماید: «وَ اللَّهِ مَا أَحَبَّ اللَّهَ مَنْ أَحَبَّ الدُّنْیَا»؛

- امام صادق (علیه السلام) یک راه‏کار یاد داده است. می‏فرماید اوّل برو حقّ ما را شناسایی کن. وقتی شناسایی کردی، خودبه‏خود ما را دوست می‏داری. مکرّر از من ‌سؤال کرده­اند که ‌چه کنیم تا نسبت به اهل بیت(علیهم‏السلام) محبّت پیدا کنیم؟ جواب این است که اگر واقعاً‌ بروید و حقّ آنها را شناسایی کنید، فضایل اهل بیت(علیهم‏السلام) را بشناسید، ‌خواه‏ناخواه به آنها محبّت پیدا می­کنید. بنابر این، دل‏بستگی به اولیای خدا، ‌موجب دل‏بستگی به خدا می­شود.

[1]. الکافی، جلد8 ، صفحه129